In al mijn werk ben ik op zoek naar de ander. Meer specifiek: wil ik de ander/het andere tevoorschijn luisteren - ruimte bieden.
Hierin word ik onder meer geïnspireerd door verschillende grote denkers in de hermeneutiek, zoals Hans-Georg Gadamer, Paul Ricoeur en Wilhelm Dilthey. De hermeneutische boog van Ricoeur, bijvoorbeeld, geeft ruimte voor een pure onbevangenheid, zonder in te hoeven leveren op scherpzinnigheid. In die boog doe je namelijk precies deze twee dingen die in mijn ogen een goed journalist kenmerkt: wantrouwen en vertrouwen, afstand nemen en toe-eigenen.
Door dit alles heen zoek ik de nuance, laat ik zien dat de dingen niet zwart/wit zijn, maar juist uit de meest wonderlijke kleuren bestaan. Ik zoek het menselijke op, het breekbare, omdat ik geloof dat daar de sleutel tot ontmoeting ligt: in het niet uit de weg gaan van onze broosheid (Awee Prins) en modderigheid (Primo Levi), maar deze juist een volwaardige plek geven in ons verhaal en leven.
Ten aanzien van mijn journalistieke producten kunt u ervan op aan dat ik grondig te werk ga, ruim de tijd neem voor research, nooit vergeet dat het om mensen gaat en de betrokken partijen betrek bij het uiteindelijke product. Daarnaast integreer ik mijn kennis als godsdienstwetenschapper op zo’n manier dat ik een niveau dieper weet te gaan dan menig ander journalist.
Mijn expertise is het afnemen van interviews, het is precies op dit vlak dat de beschreven houding zijn vruchten afwerpt. De basis is sensitiviteit, een luisterhouding, wat ruimte schept voor spannende vragen en openheid. Met mooie resultaten.